In Laag-Keppel zijn maandag struikelstenen gelegd om de ouders van Jozef Jacobs en Trudi Asscher te herdenken die in de Holocaust zijn omgebracht. De stenen zijn gelegd voor het huis waar de familie voor de oorlog altijd heeft gewoond.
“Dit is heel bijzonder”, vertelt Jozef Jacobs. “Onze familie had altijd een hele sterke band met deze gemeente en vooral met dit dorp. In dit huis hebben twee generaties Jacobs gewoond, totdat de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog plaatsvond.” Trudi Asscher, de zus van Jozef, woont al 65 jaar in Israël, maar is speciaal voor dit moment naar Nederland gekomen. “De struikelstenen liggen iets hoger dan de andere stenen in de stoep”, laat Asscher weten. “Mensen buigen als ze naar de stenen kijken, dan is het eigenlijk een eerbetoon. Voor mij is het eigenlijk het begraven van mijn ouders, want wij hebben ze nooit kunnen begraven.”
De zoon van Jozef, Frank Jacobs, heeft ervoor gezorgd dat de struikelstenen binnen drie maanden na de aanvraag al gelegd zijn. Volgens de initiatiefnemer is de cirkel nu rond. “Deze plek krijgt door de stenen een hele bijzondere plaats, want je leest toch de naam van je vader, tante en grootouders”, vertelt Jacobs. “Als je dat leest dan emotioneert dat enorm en dat geeft een gevoel dat het compleet is. Ze hebben hier gewoond en wonen hier nu weer een heel klein beetje in deze straat.
Ook burgemeester Marianne Besselink benadrukt het belang van het blijven herdenken van slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. “Ik denk zeker in de context van deze tijd, waarin we toch weer heel nabij te maken hebben met een vreselijke oorlog, dan is het in dat kader al ongelofelijk belangrijk”, geeft Besselink aan. “Maar ook in ons eigen kader van 77 jaar na de oorlog. We moeten blijven herinneren wat er is gebeurt en blijven herdenken.”
Om na lange tijd weer terug te zijn in hun voormalige woning doet veel met de familie Jacobs. Ze zijn blij dat hun ouders vereeuwigd zijn op de straat in Laag-Keppel. “De familienaam Jacobs hoort ook wel echt bij dit dorp”, geeft Jozef aan. “In het huis rondlopen is heel emotioneel”, vertelt Asscher. “Ik ben hier geboren, ik heb hier de fijnste tijd van mijn leven gehad.”