“Heb jij broers of zussen? Die vraag wordt vaak gesteld als je iemand ontmoet. Ja, ik heb een broertje en een zus, alleen ze zijn beiden overleden.” Het zijn de eerste zinnen uit het verhaal van de 15-jarige Juliet Masselink uit Doetinchem. Ze is een vrolijke tiener, danst en volgt de havo, maar ze heeft in haar jonge leven al heel veel meegemaakt. Ze schreef haar verhaal op voor het boek Onze band is nooit voorbij, dat onlangs werd gepubliceerd.
Juliet is het kleine zusje van Imre en de grote zus van Sverre. Imre en Sverre worden allebei geboren met een zeldzame stofwisselingsziekte. Imre overlijdt in 2005, als ze een half jaar oud is. Sverre overlijdt vorig jaar op 12-jarige leeftijd. Juliet heeft Imre nooit gekend, maar Sverre kende ze heel goed. Op filmpjes van de familie is te zien hoe goed de band tussen Sverre en Juliet is. Ze lachen, dansen en spelen samen: “Ik heb altijd geprobeerd een manier te vinden waarop Sverre mee kon spelen”, vertelt ze. “Het is je broertjedus het is voor mij heel gewoon om dat te doen.”
Misschien ken je Sverre nog wel. Omroep Gelderland was namelijk eerder bij hem en zijn vader Peter Masselink op bezoek. Peter is architect en hij wilde dat Sverre en andere zieke kinderen ook zouden kunnen spelen. Hij riep daarom bevriende architecten op om poppenhuizen te ontwerpen.
Het werd een groot succes: twintig poppenhuizen werden ontworpen en Sverre was één van de grootste fans. “Het doel is altijd geweest om de poppenhuizen te veilen en geld op te halen voor stichtingen die onderzoek doen naar stofwisselingsziekten”, vertelt Peter.
© Foto: Familie Masselink / Omroep Gelderland